Weet je nog toen 3I/ATLAS langsfladderde en iedereen dacht dat het een alien-bezoekers was? Dat vreemde gedrag en de onvoorspelbare 'armen' maakten veel los. Maar nu is er misschien écht een doorbraak in ons begrip van dit mysterieuze object, en het heeft te maken met iets wat je normaal niet ziet: röntgenstraling.

Als je dacht dat de NASA- en ESA-telescopen alles al hadden gezien, dan heb je het mis. Dit object, dat uit een ander zonnestelsel komt, geeft ons een unieke kans. Wij moeten nu echt goed kijken, want de data die we binnenkrijgen via röntgenobservaties zijn cruciaal voor het ontrafelen van zijn oorsprong. Vergeet de wilde speculaties over buitenaardse technologie even.

De onverwachte röntgenfoto

Afgelopen december heeft de ESA hoog-in-de-lucht-kijker, de XMM-Newton, maar liefst 20 uur lang naar 3I/ATLAS gestaard. Dat is een flinke sessie, zeker gezien de afstand van bijna 300 miljoen kilometer. Wat ze zochten? De zwakke röntgengloed van de komeet zelf.

Wat de kleuren ons vertellen

De beelden die de EPIC-pn camera maakte, zijn fascinerend. Ze laten zien hoe de komeet oplicht in laag-energetische röntgenstralen. Heel simpel gezegd:

Waarom dit interstellaire object wetenschappers wakker houdt: de röntgenstralen onthullen meer - image 1

  • Rood: Dit is waar de komeet zelf gloeit door de interactie met de zonnewind.
  • Blauw: Dit zijn gebieden met weinig straling, oftewel bijna lege ruimte rond de komeet.

Dit is precies wat astronomen verwachten, omdat de gassen die de komeet uitstoot botsen met deeltjes van de zonnewind. Het klinkt misschien banaal, maar deze meting geeft ons details die onze gewone optische telescopen, zoals die van James Webb, simpelweg missen.

Waarom röntgenstralen de sleutel zijn

Je zou denken: we zien licht, dus we zien genoeg. Maar hier komt de nuance die veel mensen over het hoofd zien: röntgenstralen zijn extreem gevoelig voor bepaalde lichte gassen. Denk aan stikstof (N₂) of waterstof (H₂).

Deze gassen zijn berucht moeilijk te detecteren met standaard licht- of UV-instrumenten, zoals die op de Hubble-telescoop. Als je de samenstelling van een interstellaire bezoeker wilt weten, heb je een röntgenscanner nodig. **Het is het verschil tussen een foto maken en een chemische analyse uitvoeren.**

De 'Oumuamua vergelijking

We hebben eerder een buitenaards object gezien, 'Oumuamua in 2017. Velen vermoeden dat dát object bestond uit exotisch ijs, misschien wel stikstofijs. Maar omdat het te ver weg was, konden we het niet goed analyseren. 3I/ATLAS geeft ons nu een herkansing.

Waarom dit interstellaire object wetenschappers wakker houdt: de röntgenstralen onthullen meer - image 2

Deze röntgenobservaties zijn de eerste echte kans om de 'ingrediënten' van een interstellaire bezoeker te ontrafelen.

De menselijke factor: meer dan alleen astronomie

Terwijl de wetenschappers zich op de data storten, gonst het online van de geruchten. Heb je de recente planetaire defensieoefeningen wereldwijd meegekregen? Dat soort grootschalige simulaties zorgen altijd voor speculatie. Mensen in Nederland en daarbuiten vragen zich af: zijn overheden zich aan het voorbereiden op een onverwachte wending van 3I/ATLAS?

Het is misschien een beetje overdreven, maar het laat zien hoe snel een wetenschappelijk fenomeen kan overgaan in een complottheorie. Het is fascinerend hoe ons verlangen naar het onbekende altijd een rol speelt, zelfs met harde röntgendata.

Wat denk jij dat de echte reden is achter de plotselinge focus op dit object? Deelt de zonnewind zomaar zijn geheimen, of is er toch iets meer aan de hand met deze interstellaire reiziger?