Je ziet het overal: de nieuwste tech-giganten vestigen zich in de bekende hotspots zoals Amsterdam-Noord of Eindhoven. Maar wat als een serieuze AI-investering van €200 miljoen plotseling opduikt in een stad als Madurai? We dachten dat dit soort grote stappen alleen in de Randstad gebeurden, maar een indrukwekkend presterende vrouwelijke executive van Bonblock Technologies heeft zojuist uitgelegd waarom ze deze onverwachte route kozen. En dat antwoord is reden genoeg om even stil te staan bij hoe wij naar regionaal talent kijken.
De €200 Miljoen Verrassing in Zuid-India
Bonblock Technologies tekende onlangs een intentieovereenkomst voor een kapitaalinjectie van maar liefst 200 miljoen roepies in Madurai. Dit betekent werk voor zo’n 2.500 jongeren in de regio. Voor de meeste tech-analisten voelt dit als een gewaagde gok.
De meeste tech-bedrijven volgen de gebaande paden. Ze zoeken naar de bekende 'Tidal Parks' en de reeds gevestigde IT-infrastructuur van Chennai. Maar hier komt de nuance: als je als recruiter moeite hebt om personeel te behouden in de dure metropolen, wordt een alternatief logisch.
Het Persoonlijke Verhaal van de Manager
Tijdens een lokaal evenement in Chennai werd de directrice van Bonblock direct op de man afgevraagd: "Waarom Madurai, terwijl iedereen naar Chennai trekt?" Haar reactie was zowel slim als verfrissend eerlijk, en ging direct viraal op sociale media.
Ze lachte en bood eerst een luchtige verklaring:
- "In de naam Madurai zit al 'AI'."
- "Zelfs in de lokale rivier, de Vaigai, zitten twee 'AI'tjes verstopt."
- "Zelfs onze idli en dosa bevatten AI!" (Dit was duidelijk humor, maar het zette de toon.)
De Ongemakkelijke Waarheid Achter de Grap
Na de grap kwam de kern van de beslissing. En hier moeten we even bij stilstaan, want dit raakt aan de dagelijkse realiteit van veel professionals in Nederland die vastzitten in het dagelijkse woon-werkverkeer.
De manager gaf aan: "Zolang er goede scholen, competente studenten en echt talent beschikbaar is, is er geen enkele reden om Madurai te mijden." Maar toen kwam de echte reden, die veel mensen zullen herkennen.
"Wij hebben al een groot kantoor in Chennai. Wat we merkten was dat ongeveer 150 van onze werknemers daar, zodra het vrijdagmiddag was, de bus pakten om direct naar hun families in de regio Madurai te gaan. Wij dachten: waarom nog die twee tot drie uur reistijd faciliteren als we de banen letterlijk naar het talent kunnen brengen?"
De Krimpende Randstad
Dit is de les voor iedereen die vastzit in een stedelijke bubbel. In het huidige personeelslandschap draaien de rollen om. Het is niet langer de werknemer die naar de stad reist; het is het bedrijf dat de waarde van leven buiten de chaos inzet als een competitief voordeel.
Als binnen een klein Chennai-kantoor al tientallen mensen uit de Madurai-regio werkten, hoeveel duizenden zijn er dan niet verspreid over het hele land en in het buitenland, net als onze eigen expats die liever terug naar hun geboortedorp gaan?
Deze stap van Bonblock dwingt lokale overheden en andere techbedrijven om na te denken: zijn we de infrastructuur aan het bouwen waar de nieuwe generatie wil leven, of blijven we vasthouden aan de oude, overbelaste centra?
Wat leert dit ons voor onze eigen regio?
Als je in de buurt van Utrecht of Utrecht woont en je merkt dat je elke dag een uur in de trein zit om bij een hoofdkantoor te komen, realiseer je dan dat bedrijven zoals Bonblock dit patroon doorbreken. Ze nemen de investering in een nieuwe locatie, wetende dat werkgeluk en retentie de hogere initiële trainingskosten ruimschoots compenseren.
De tip die ik uit deze saga haal: Blijf niet wachten tot je droombaan naar jou toekomt in de grote stad. Focus op de regio's met bloeiende middelbare scholen en gemotiveerde lokale overheden. Dat is waar de échte, stabiele groei plaatsvindt.
Wat denk jij: zou een grote AI-investeerder ook jouw stad of dorp in de gaten moeten houden als dit talent al in je omgeving zit? Laat het ons weten in de comments!
