Als ondernemer of professional in de energiesector heb je vast weleens de frustratie gevoeld: briljante onderzoeksresultaten blijven vastzitten in academische ivoren torens, ver weg van de echte industriële toepassing. Dat is nu voorbij. Op de achtergrond van de feestelijkheden in Port Said is zojuist een strategische alliantie gesloten die de brug slaat tussen geavanceerd onderzoek en de noodzakelijke economische groei van de regio.
Dit is geen routine-ondertekening. Met de aanwezigheid van de minister van Hoger Onderwijs én de gouverneur van Port Said, wordt een duidelijk signaal afgegeven: wetenschap is nu een directe pijler van nationale veiligheid en ontwikkeling. Je moet weten wat deze deal betekent voor de toekomst van energie en je carrière.
De Grote Namen Achter de Deal
De recente bijeenkomst in Port Said was meer dan alleen een handdruk. Het betrof de formele overeenkomst tussen het Egyptisch Instituut voor Petroleum Onderzoek (EIPR) en de Universiteit van Port Said. Het doel? Kennis omzetten in concrete resultaten.
Waarom deze samenwerking cruciaal is voor de 'Nederzettingsmentaliteit'
Veel mensen zien universitaire deals als formaliteiten. Maar in de context van de Egyptische ontwikkeling, waar innovatie direct gekoppeld is aan duurzame ontwikkeling, is dit anders. Het instituut brengt diepgaande expertise in energie en technologie, terwijl de universiteit de *menselijke motor* levert: jonge, gekwalificeerde professionals.
Wat ik direct opviel: Deze afspraak legt de nadruk op het overdragen van technologie. Het gaat niet alleen om publiceren, maar om het daadwerkelijk implementeren van wat ze leren. Dit resulteert in:
- Gezamenlijke 'proeftuinen' voor nieuwe industriële processen.
- Opleidingen die direct inspelen op de tekorten in de olie- en gassector.
- Het versnellen van lokale R&D-capaciteiten.
De Verborgen Kracht: Kennis als Grondstof
Professor Sherif Youssef Saleh, rector van de universiteit, benadrukte dat de geografische ligging van Port Said—een cruciale schakel in de Suez-route—nu ook een kennis-hub moet worden. En hier komt de truc die veel regio's missen:
Niet de olie is de toekomst, maar de kennis over hoe je die efficiënter en schoner gebruikt.
Zo voorkom je dat je kennis veroudert
In mijn praktijk zie ik vaak dat professionals te lang vasthouden aan verouderde methoden. Deze alliantie nodigt jou uit om anders te denken. Hier is één concrete stap die je kunt zetten, geïnspireerd door deze samenwerking:
- Identificeer de 'Bottleneck': Bepaal welk specifiek, repetitief probleem in jouw dagelijkse werk (of bedrijfsvoering) de meeste tijd kost.
- Zoek de Brug: Zoek proactief naar expertise buiten je directe vakgebied—misschien een wetenschapper of data-analist.
- Vraag naar het 'Mechanisme': Vraag niet om een oplossing, maar vraag hoe zij denken dat het probleem *werkt* op fundamenteel niveau. Dit is waar de echte innovatie zit.
Meer dan een Protocol: Een Nationale Boodschap
De timing van de overeenkomst, tijdens de viering van de Overwinningsdagen van Port Said, is symbolisch. Het wordt benadrukt dat de strijd voor ontwikkeling net zo belangrijk is als historische bevrijdingsoorlogen. Dit is waar je het verschil voelt tussen een bureaucratische handtekening en ware nationale urgentie.
De aanwezigheid van de minister illustreert dat de overheid kijkt naar wetenschappelijke capaciteit als een vorm van nationale beveiliging, net als infrastructuur. Voor de generatie die Port Said heeft opgebouwd, is dit de logische volgende stap: van het verdedigen van het land naar het *bouwen* van de toekomst met wetenschap.
Wat denk jij? Welke lokale industrie in Nederland of België zou het meeste profiteren van een dergelijke directe koppeling tussen universiteit en onderzoeksinstituten?
