Stel je voor: je staat oog in oog met een T. rex, maar dan is de lichten uit. Dat dreigt nu te gebeuren met een van de meest indrukwekkende plekken in Parijs. De legendarische Galerie de Paléontologie et d’Anatomie comparée in het Muséum national d’Histoire naturelle gaat op slot, en wel voor anderhalf jaar.
Als je van plan was om die gigantische skeletten van dichtbij te bekijken, moet je snel zijn. Vanaf 19 januari 2026 verdwijnt dit stuk erfgoed voor een ingrijpende renovatie. Dit is niet zomaar een likje verf; het is een totale make-over om de schatten van de aarde veilig te stellen voor de komende generaties. Laat me je vertellen waarom dit museum, dat veel mensen overslaan, nu plotseling op je lijst moet staan.
Wat staat er precies te gebeuren?
De galerij, een historisch monument sinds 1898, heeft dringend onderhoud nodig. Hoewel de buitenkant al een opknapbeurt kreeg, zijn de 2600 vierkante meter aan binnenruimtes nu aan de beurt. Denk je dat 18 maanden lang klinkt als veel tijd? Voor dit project is dat net genoeg.
Dit zijn de belangrijkste pijnpunten die ze aanpakken. Je wilt niet dat de collectie beschadigd raakt door verouderde systemen, toch?

- Veiligheid eerst: Het hele brandbeveiligingssysteem wordt gemoderniseerd. Cruciaal als je met zoveel fossielen werkt.
- Betere zorg: De omstandigheden voor de collecties worden verbeterd. Geen droge of juist te vochtige lucht meer, wat essentieel is om de botten heel te houden.
- Toegankelijkheid drastisch omhoog: Eindelijk worden de galeries en faciliteiten beter begaanbaar voor iedereen, iets wat in veel oude Parijse gebouwen een uitdaging is.
De 'verborgen parel' van Parijs
De meeste toeristen kennen de beroemde Galerie de l’Évolution, met die iconische processie van dieren. Maar de Paleontologiegalerij, gelegen bij de ingang van de Jardin des Plantes aan de kant van Gare d'Austerlitz, is vaak het ondergeschoven kindje.
Hier vind je de geschiedenis van het leven zelf, van de vroegste organismen tot de najaarscollecties van dinosauriërs. Het is alsof je door de tijd wandelt, waarbij elk skelet fungeert als een hoofdstuk in een gigantisch, stenen geschiedenisboek. Ik merkte toen ik er was dat de stilte in die zalen een totaal andere impact heeft dan de drukte in de hoofdgalerij.
Voor de Nederlanders onder ons: Vergelijk het met de verborgen hofjes in Amsterdam; je moet weten dat ze er zijn om de ware schoonheid te ervaren. Dit museum is die rustige, indrukwekkende plek.

Wat kun je nog zien voordat het sluit?
Je hebt tot begin 2026 de tijd. Wat moet je absoluut niet missen voordat de deuren dichtgaan? Zorg dat je deze drie dingen in je bezoek meeneemt:
- De schedels: Besteed extra tijd aan de vergelijkingen tussen mensachtige schedels en die van primaten. De subtiele verschillen zijn fascinerend.
- Het versteende bos: Grote delen van de collectie tonen hoe planten evolueerden. Dit is visueel verrassend.
- De grote vleeseters: Ja, de bekende dinosauriërs. Maar let goed op de plaatsing; ze zijn opgesteld om hun beweging tijdens de jacht te simuleren.
De toekomst: klaarmaken voor de 400e verjaardag
Deze grote renovatie is geen teken van verval, maar juist van ambitie. Het Muséum bereidt zich voor op zijn 400e verjaardag. Gilles Bloch, de voorzitter, benadrukt dat deze investering ervoor zorgt dat het museum relevant blijft en zijn missie kan voortzetten: het bestuderen en verspreiden van wetenschappelijke cultuur.
Dit is volgens mij de juiste aanpak. Liever een strategische sluiting van 18 maanden dan structurele problemen waardoor de collectie gevaar loopt. Het toont aan dat ze de waardering voor dit erfgoed serieus nemen.
Zorg dus dat je je ticket boekt voordat januari 2026 aanbreekt. Ben jij weleens in dit museum geweest? Wat was jouw meest memorabele vondst daar, voordat het een lange winterslaap ingaat?