Stel je voor: je maakt een prachtige wandeling door de Saksische Zwitserland, je kijkt naar het mos en de rotsen, en dan zie je iets opvallends roods op een oude boomstam. Je denkt: "Ah, een lievevuurbeestje," en je loopt door. Maar wat als ik je vertel dat de kans groot is dat je zojuist een extreem zeldzame, beschermde inwoner hebt gemist?
Dit is geen doordeweekse melding van de overheid. Er is een indringer gaande, een insect dat in heel Europa op de rode lijst staat, dat nu met succes broedt in een van onze meest gekoesterde natuurgebieden. En men verwarring is de grootste vijand.
De scharlakenrode indringer: Wat is er precies aan de hand?
Experts hebben de Scharlachroter Plattkäfer (de karmozijnrode platkever) gedocumenteerd in het Nationaal Park Saksische Zwitserland. Dit is opmerkelijk, want tot voor kort was dit beestje in deze regio vrijwel onbekend. Denk je dat dit ver van je bed is? Denk nog eens na. Het bewijs is er: ze planten zich hier voort.
Waarom u dit nu moet weten
Als u in de buurt van oud, dood loofhout komt, moet u extra oplettend zijn. Het is niet alleen de aanwezigheid van de kever die telt; het gaat om zijn unieke kenmerken. Veel mensen, waaronder wandelaars, maken een cruciale denkfout.
De grootste valkuil: verwarring met het doodshoofdvijandje (vuurwerk). Veel mensen zien die felrode kleur en denken aan de onschuldige Pyrrhocoris apterus (brandwants). Dit is waar het misgaat.
- Het uiterlijk: De platkever is... nou ja, platter. Hij ligt als een pannenkoek tegen de schors.
- De voelers: Als je echt goed kijkt (wat u nu moet doen!), lijken de antennes op een ketting van zwarte parels. Dat is een doodsbewijs.
Het leven onder de schors: Een langzame ontwikkeling
Dit is geen insect dat binnen een zomer is gegroeid. De larven van de scharlakenrode platkever hebben meerdere jaren nodig om volwassen te worden. Ze leven voornamelijk onder de bast van dood, liggend loofhout. Dit verklaart waarom ze zo moeilijk te vinden zijn en waarom ze zo gevoelig zijn voor bosbeheer.
Waarom is dit belangrijk voor ons? Omdat deze soort strikt beschermd is. De vondst van larven en poppen bevestigt dat we hier niet te maken hebben met een zwerver, maar met een gevestigde kolonie.
Een praktijktip voor natuurliefhebbers
De Sächsische Schweiz telt al bijna 450 houtbewonende keversoorten. Dat is de helft van al het hout-gerelateerde leven in heel Saksen! Als u echt deze zeldzame kever wilt spotten, loop dan niet langs de grote, rechtopstaande bomen. Richt uw blik op dood hout dat al minstens twee jaar op de grond ligt te vergaan – bij voorkeur eik of beuk.
En houd afstand. Dit is geen insect om tussendoor te knijpen om de kleur te bestuderen. Het is een belangrijk onderdeel van ons ecosysteem dat we nu pas écht leren kennen.
De verborgen helft van het bos
We denken vaak dat we de natuur kennen, maar elke keer dat we in ons lokale bos wandelen, zien we misschien maar de helft van het verhaal. Dit insect is een levend bewijs dat zelfs beschermde soorten zich kunnen verplaatsen en afhankelijk zijn van onze onoplettendheid.
Welke andere zeldzame beestjes heb jij onlangs gezien in de natuurgebieden van Nederland of België waarvan je dacht dat ze er niet thuishoorden?
