Stel je voor: een roofdier dat je alleen kent uit musea en prehistorische documentaires staat plotseling weer op aarde. Dat is precies wat er gebeurd is met de dire wolf, een beest dat dacht dat het voorgoed verdwenen was, zo’n 10.000 jaar geleden. Het klinkt als sciencefiction, maar een biotechnologiebedrijf heeft het onmogelijke geflikt door dit oerwezen te ‘de-extingten’.
Dit is geen grap. En terwijl wij hier vechten met de stijgende energieprijzen of zoeken naar een goede aanbieding voor een nieuwe fiets, zijn wetenschappers bezig met de allergrootste comeback uit de geschiedenis. Je wilt weten hoe je dit dier – dat veel sterker was dan de huidige wolf – in het echt kunt zien.
Hoe creëer je een dier dat al millennia dood is?
Het geheim ligt niet in het vinden van perfect bewaard gebleven DNA, want dat is bijna onmogelijk na tienduizenden jaren. Wat het Dallas-gebaseerde bedrijf Colossal Biosciences deed, is veel subtieler en, eerlijk gezegd, cooler.
Ze gebruikten geen écht uralt DNA. Ze analyseerden DNA uit fossielen van de dire wolf (zoals een 13.000 jaar oude tand uit Ohio) om erachter te komen wát de dire wolf écht een dire wolf maakte.
De genetische blauwdruk van een moordmachine
Wetenschappers hebben 14 cruciale genen geïdentificeerd die dit uitgestorven dier onderscheidden van de grijze wolf die we vandaag de dag zien. Denk aan spierstructuur en kaakkracht.
- Ze haalden bloedcellen van een moderne grijze wolf.
- Ze voerden het ‘dire wolf’-recept in deze cellen in via genbewerking (CRISPR-achtige technologie).
- Het gemodificeerde DNA werd niet terug in een dire wolf geplaatst (logisch), maar in de eicellen van een huishond die als draagmoeder fungeerde.
Dit is waar de meesten afhaken bij het lezen van wetenschappelijke rapporten, maar je moet even vasthouden: dit proces creëert een dier dat genetisch gezien het dichtst bij de dire wolf komt, zonder dat er ook maar één oude cel nodig was.
Romulus, Remus en Khaleesi: de eerste 'herrezenen'
Het resultaat? Drie welpjes die de afgelopen maanden zijn geboren in een speciaal opvangcentrum in de Verenigde Staten. De eerste twee, Romulus en Remus (de naamgeving alleen al is een knipoog naar ware geschiedenisliefhebbers), kwamen ter wereld op 1 oktober 2024. Khaleesi volgde in januari 2025.
Deze welpen zijn geen exacte klonen. Ze zijn genetisch gemodificeerde organismen die het uiterlijk en de eigenschappen van de dire wolf benaderen. Ze zijn de levende manifestatie van een 72.000 jaar oud genoom.
Waarom de Dire Wolf de Huidige Wolf versloeg
De echte dire wolf (Canis Dirus) leefde naast de grijze wolf, maar de grijze wolf won de evolutie-strijd. Waarom heeft de dire wolf het loodje gelegd?
De dire wolf was een krachtpatser: gebouwd om op grote herbivoren te jagen, zoals uitgestorven paarden en reusachtige luiaards. Zijn kaken waren zo sterk dat ze botten konden verbrijzelen.
Toen de ijstijd eindigde en de Mega-fauna verdween, hadden de grijze wolven met hun slankere bouw en snellere, strategische jachtmethodes simpelweg meer succes met de kleinere prooien die overbleven. De dire wolf was te gespecialiseerd.
Wat je moet onthouden als je in de Randstad woont
Hoewel deze beesten nu in een Amerikaans reservaat leven, moeten we hier in Nederland, waar we al moeite hebben met de reguliere wilde zwijnen die door de provincie struinen, even nadenken.
Deze dieren zijn geen huisdieren. Ze zijn genetisch gemanipuleerd voor pure kracht. De wetenschappers bij Colossal zeggen dat ze de dieren nauwlettend volgen, maar het is een gigantische verantwoordelijkheid.
Mijn persoonlijke (en misschien wat cynische) gedachte? Als ze dit met wolven kunnen, wat gaat er dan met de mammoet gebeuren? Dat is de volgende stap die ze aankondigen. Het lijkt erop dat we aan de vooravond staan van een nieuw tijdperk in de biologie.
Wat denk jij? Is het terugbrengen van uitgestorven diersoorten een wetenschappelijke triomf of spelen we een gevaarlijk spelletje met de natuurlijke orde?
