Wanneer je denkt dat je elk hoekje van het lokale vogelreservaat kent, verrast de natuur je plotseling met een demonstratie van onverwachte pracht. Ik liep gisteren langs de getijdepool en zag een observatie die mijn kijk op de wintervogels die we hier normaal vinden, compleet veranderde.
Veel natuurliefhebbers missen de subtiele verschuivingen in gedrag zodra het waterpeil verandert. Als je nu niet kijkt, mis je misschien wel de zeldzamere bezoekers die profiteren van het getij. Dit is wat mijn kijker die dag vastlegde.
Het onverwachte spektakel: 40 soorten in één dag
De meest recente telling door de rangers was opmerkelijk: 40 verschillende soorten gespot op 19 december 2025. Dat is geen alledaags getal voor deze tijd van het jaar. Het gaat niet alleen om de kwantiteit, maar vooral om *wie* er rondhangt.
Waar je nu de beste kans maakt
Als je, net als veel Nederlanders, de neiging hebt om naar de grote watervogels te kijken, mis je de actie op de grond. Ik merkte dat de actie zich concentreerde bij de rietkragen en de lage begroeiing vlakbij de observatiehut 2.
- De Rietgangers: De roodborstlijster (Dunnock) en de goudammerel (Emberiza citrinella) werden gespot terwijl ze laag bij de wortels van de rietstengels foerageerden. Ze waren duidelijk bezig met het zoeken naar wintervoedsel.
- De Vruchteneters: Vanaf het Nature Center was een opvallende groep Halsbandlijsters (Turdus hortulana) te zien die zich tegoed deden aan de bessen van de fluweelboom (Rhus typhina).
De strijd om de beste plek
Het meest boeiende wat ik zag was de interactie tussen de lijsters en de tjiftjaffen. Heel typisch voor de winter: de strijd om de beste schuilplaatsen en voedselbronnen intensifieert.
Ik zag een Halsbandlijster die letterlijk concurreerde met een Zanglijster (Turdus philomelos) om een gevallen bes. Dergelijke directe confrontaties zijn zeldzaam in de rustige wintermaanden, maar het constante laagwater zorgde voor een voedselconcentratie die ze aantrok.
De kustvogels die je niet mag missen
Wie naar de vooroever van de Waddenzee of de zeearm kijkt, ziet een heel ander publiek. Vergeet de duiven; concentreer je op de specialisten.
- De Zilvermeeuw (Larus argentatus) was er uiteraard, maar de ware vangst waren de Zwarte Zee-eeuwen (Phalacrocorax carbo) die hun vleugels droogden zoals alleen zij dat kunnen – alsof ze poseren voor een natuurdocumentaire.
- Houd je ogen op de rotsen voor de Bondsdagpijploper (Actitis hypoleucos); hij scharrelt snel heen en weer, een wandelende schaduw.
Praktische Tip voor jouw volgende bezoek
Als je met verrekijker aan het werk bent, focus dan niet alleen op de vogels in de lucht. Veel van de meest interessante soorten – denk aan de Blauwe Reiger, de Kleine Zilverreiger en de Lepelaar (indien aanwezig) – gebruiken de beschutte, modderige randen van het getijdegebied als hun privé-eetkamer.
De hack: positioneer jezelf zo dat de zon (of de lichtbron) *achter* jou staat. Dit voorkomt dat je de vogels verblindt en ze wegjaagt, en het zorgt voor veel betere foto's als je besluit vast te leggen wat je ziet.
Kortom, 19 december toonde aan dat dit park zelfs in de koudste maanden een bruisend ecosysteem is. Welke vogelsoorten heb jij de laatste tijd in jouw lokale natuurgebied gespot die je verrasten?
